با آنکه محققان فلات ایران را به مکان اهلی شدن بز دانسته اند اما نژادهای ایرانی ویژگیهای مطلوبی چون بزهای آلپی و آنقره ندارند . معروفترین بز نژاد ایرانی مرغز است که بیشتر در کردستان و آذربایجان غربی پرورش می یابد و نوعی از نژاد آنقره بشمار می رود . در سال از هر بز مرغز ٢ تا ٥/٢ کیلوگرم و گاهی بیشتر مو بدست می آید . مرغز برعکس نژاد آنقره نژاد شیرده خوبی است و در یک دوره شیر دهی تا ٢٠٠ لیتر شیر می دهد . بز مرغز با بزهای بومی آمیخته شده و اصالت نژادی خود را تا حدود زیادی از دست داده است . برای اصلاح نژاد و خالص کردن بز مرغز در سالهای اخیر اقداماتی شده است از موی مرغز در کردستان پارچه های لطیفی می بافند و لباس محلی کردی از آن تهیه می شود.نژاد مهم دیگری که در ایران در استهای غربی و جنوب غربی پرورش می یابد نژاد نجدی است . که در یک دوره شیردهی ٢٠٠ تا ٣٥٠ لیتر شیر می دهد ٬ بز نجدی گوشهای پهن و دراز و آویخته دارد و مانند بعضی از نژادهای دیگر بز دو آویزه گوشتی منگوله ای در زیر گلوی آن دیده می شود . شاخ بز نجدی خنجری شکل است و به سمت عقب خمیدگی دارد . مرکز تحقیقات دامپروری در حیدر آباد کرج برای اصلاح نژاد بزهای ایرانی پژوهش و فعالیت می کند . منبع:دانشنامه رشد
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر