بزدام

بزدام
وبلاگ تخصصی پرورش بز

۱۳۹۰ شهریور ۸, سه‌شنبه

ايجاد بزرگ‌ترين فارم پرورش بز اصيل شيري خاورميانه

رئيس سازمان جهادکشاورزي آذربايجان شرقي از ايجاد بزرگ‌ترين مزرعه پرورش بز اصيل شيري نژاد سانن (Sannan) وآلپاين(Alpine) کشور و خاورميانه در روستاي خيره مسجد از توابع‌ بستان‌آباد به ظرفيت 10 هزار رأس بز مولد شیری خبر داد.



به گزارش خبرگزاری فارس از تبریز به نقل از روابط عمومي سازمان جهادکشاورزي استان آذربایجان شرقی، مسعود محمديان با تشريح مشخصات کامل اين طرح اظهار داشت: به زودی کلنگ‌زني طرح پرورش بز اصيل شيري به نام پرورش بزداشتي آلپاين و سانن در شهرستان بستان‌آباد به وسعت 30 هکتار صورت مي پذيرد.

وي با بيان اينکه آذربايجان شرقي در منطقه تقريبا خشک و نیمه خشک قرار گرفته و با توجه به روند کاهش نزولات آسماني در متوسط بلند مدت افزود: همگام با محدوديت آب و خاک و عوامل تهديدکننده بخش کشاورزي، بر اين شده‌ايم تا با استفاده از تجربه کشورهاي پيشرو در توليدات کشاورزي، فعاليت جديدي را آغاز کرده تا با ميزان آب، علوفه و سرمايه‌گذاري کم‌تر در مقايسه با پرورش دام‌هاي بزرگ به پرورش بز شيري اقدام کنيم.

رئيس سازمان جهادکشاورزي استان با اشاره به اينکه اين طرح در چهار فاز با توليد 2 هزار و 500 راس دام مولد و 9 هزار و 900 تن شير خام و 50 تن گوشت قرمز صورت مي‌گيرد، ادامه داد: با راه‌اندازي اين واحد که با سرمايه‌اي بالغ بر 86 ميليارد ريال صورت مي‌گيرد براي 200 نفر به صورت مستقيم اشتغال ايجاد خواهد شد.

مشاور رئيس سازمان جهادکشاورزي استان در امور اتاق فکر نيز با اشاره به اينکه بز سانن و آلپاين از نژادهاي معروف شيري جهان هستند، گفت: زيستگاه اصلي آنها در دامنه آلپ بوده و با توجه به قدرت بالاي سازگاري اين نژادها‌، در حال حاضر در اکثر نقاط دنيا با اقليم‌هاي متفاوت پرورش مي‌يابند.

صمد زمانزاد قويدل با اشاره به اينکه اين بزها در يک دوره شيردهي از 250 تا 305 روز به طور متوسط يك هزار و 15 ‌تا يك هزار و 100 کيلوگرم شير توليد مي‌کنند، افزود: شير بز در مقايسه با شير انواع دام‌هاي اصلي به خصوص شير گاو از ويژگي خاص برخوردار بوده و از اين رو روز به روز استفاده از شير بز و فرآورده‌هاي آن در حال فزوني است.

وي به پايين بودن آب مصرفي توسط اين بزها اشاره کرد و افزود: به ازاي توليد يک کيلوگرم گوشت گاو 15 هزار و 400 ليتر آب مورد نياز بوده در حالي که براي توليد يک کيلوگرم گوشت بز حدود 4 هزار ليتر آب نياز است.

مزرعه پرورش بز اصيل شيري نژاد سانن و آلپاين کشور با مديريت اسماعيل قليزاده سروري در شهرستان بستان‌آباد ايجاد مي‌شود که طبق پيش‌بيني‌هاي صورت گرفته تاسيسات صنايع تبديلي آن در زميني به مساحت 500 متر مربع ساخته خواهد شد.

۱۳۹۰ خرداد ۱۹, پنجشنبه

نگهداري و پرورش بزشيري در خانوارهاي دامدار روستايي اهميت ويژه اي دارد

موسسه تحقيقات علوم دامي کشور، اعلام کرد: نگهداري و پرورش بز شيري در خانوارهاي دامدار روستايي، از نظر اقتصادي از اهميت زيادي برخوردار است.




به گزارش خبرنگار ايرنا به نقل از روابط عمومي موسسه تحقيقات علوم دامي کشور، هزينه هاي ناچيز کارگري، مصرف پس مانده هاي کشاورزي در اين واحدها و پايين بودن قيمت تمام شده محصولات نسبت به واحدهاي صنعتي، نشانگر باصرفه بودن اين فعاليت ها از لحاظ اقتصادي است.

در ادامه اين گزارش آمده است: براي بهبود شرايط اين شيوه توليدي، بايد دام هايي با پتانسيل ژنتيکي و توليدي مناسب در اختيار صاحبان آنها قرار داد.

موسسه تحقيقات علوم دامي کشور از مدت ها پيش با هدف توليد بزهاي شيري در ايران و بعضا، براي توليد شير اقدام به وارد کردن بز سانن به کشور کرده که براي سنجش سازگاري اين بزها با شرايط اکولوژيکي کشور، تعدادي از اين بزها به ايستگاه هاي تحقيقاتي استان يزد منتقل شده اند.

به گزارش گروه خبری فارمنا و به نقل از ایرنا در اين گزارش همچنين عنوان شده است: گله واگذار شده در ايستگاه تحقيقاتي مربوطه، به خوبي مراقبت شده و برنامه هاي اصلاح نژادي و تکثير و ترويج اين نوع دام شيري در ايستگاه و در مناطق روستايي موجبات توسعه درآمد ومعيشت بخشي از دامداران را فراهم نموده است، بطوري که تاکنون بالغ بر 100 خانوار از روستائيان در جوار محل زندگي خود بيش از 5 هزار رأس بز سانن از ايستگاه مرکز تحقيقات استان يزد تحويل گرفته و آن ها را در واحد هاي يک تا 50 رأسي پرورش مي دهند.

گفتني است، بز شيري سانن به دليل خصوصيات برتر توليدي و توليد مثلي بسيار حائز اهميت است، بطوري که ميزان تک قلوزايي در اين حيوان 5/57 درصد، دوقلو زايي 40 درصد و ميزان سه قلوزائي 5/2 درصد مي باشد.

ميانگين شير توليدي بزهاي موجود در ايران در يک دوره 250 تا 285 روزه برابر 360 تا 460 کيلوگرم و بطور متوسط روزانه 5/1 تا 2 کيلوگرم است ولي بعضي از آنها در شرايط مناسب تغذيه تا 5/3 کيلوگرم نيز شير مي دهند.

۱۳۹۰ خرداد ۱۵, یکشنبه

فواید شیر بز برای افراد مبتلا به کمبود آهن

محققان اسپانیایی اعلام کردند شیر بز برای سلامت بسیار مفید است.






به گزارش ایانا و به نقل از ساینس دیلی (Science Daily)، این محققان اعلام کردند مصرف منظم شیر بز در کسانی که گرفتار کمبود آهن هستند بسیار مفید است، چون باعث تجدید هموگلوبین و افزایش مصرف آهن می شود. این نوع شیر واکنش بین کلسیم و آهن را به حداقل می­رساند. از طرف دیگر شیر بز محافظ بدن در مقابل تغییرات شیمیایی در DNA حتی در مواردی است که آهن به سبب درمان طولانی به مقدار زیاد در بدن انباشته می شود.



محققان اسپانیایی گفتند شیر بز حاوی مواد مغذی زیادی (مثل کازئین) است که آن را شبیه شیر مادر می سازد. البته کازئین آلفا1 در شیر بز کم است که این ماده باعث بروز حساسیت در افراد نسبت به شیر گاو می شود. بنابراین در برخی کشورها در برنامه تغذیه نوزادان به جای شیر گاو از شیر بز استفاده می کنند که به شیر مادر شبیه تر است.



یکی دیگر از فواید شیر بز دارا بودن مقدار زیادی الیگوساکارید است. این ترکیبات، هضم نشده به روده بزرگ می روند و مثل پروبیوتیکها عمل می کنند، در واقع باعث تقویت باکتریهای مفید روده و کاهش باکتریهای بیماریزا می شوند.



لاکتوز شیر بز از گاو (حدود 1 درصد) کمتر است بنابراین برای هضم راحت تر است.



محققان اسپانیایی گفتند تفاوت اساسی در ترکیبات شیر گاو و بز به ماهیت چربی آنها ربط دارد. شیر بز سرشار از کلسیم و فسفر و برای استخوانها بسیار مفید است. این شیر حاوی روی و سلنیم زیاد است که در دستگاه ایمنی و جلوگیری از ابتلا به امراض عصبی موثر هستند.



محققان می گویند مصرف منظم شیر بز به طور کلی و به خصوص بین افراد حساس به شیر گاو، دارای کلسترول بالا، کم خون، مبتلا به پوکی استخوان و کسانی که به مدت طولانی مکمل آهن مصرف کرده اند، مفید است./







مترجم: سید محسن سنجری

۱۳۹۰ خرداد ۹, دوشنبه

پيداشدن دو بزغاله وحشي درخرم‌آباد

مدير كل حفاظت محيط زيست لرستان گفت: دو بزغاله وحشي در منطقه سفيد كوه خرم‌آباد پيدا شده است.

به گزارش خبرگزاري فارس از خرم‌آباد و به نقل از روابط عمومي اداره حفاظت محيط زيست لرستان، محمدحسين بازگير با بيان اينكه بدون كمك مردم حفاظت واقعي ميسر نمي‌شود، اظهار داشت: چند روز پيش در منطقه حفاظت شده سفيدكوه خرم‌آباد توسط عشاير منطقه دو بزغاله وحشي شيرخوار رها شده و سرگردان پيدا شدند كه بلافاصله به اداره‌كل حفاظت محيط زيست لرستان تحويل داده شدند.


وي افزود: اين اتفاق در منطقه بسطام خرم‌آباد انجام شده و شواهد دال بر اين است، كه بز وحشي مادر اين دو بزغاله كشته شده است.

مدير‌كل حفاظت محيط زيست لرستان گفت: اين گونه بيشتر ارتفاعات زياد را ترجيح مي‌دهد ولي ممكن است تا كوهپايه پايين بيايد، از توانايي زياد براي براي جست و خيز و دويدن روي صخره‌ها و پرتگاه‌ها برخوردارند، معمولا در صبح زود و عصرها مي‌چرند و ساعات گرم روز را در سايه سنگ‌ها و صخره‌ها و بوته‌ها مي‌خوابند.

وي افزود: علي‌رغم تلاش شبانه روزي محيط بانان منطقه متاسفانه بدليل كمبود نيرو و امكانات، وسيع بودن، وجود سكونتگاه‌هاي بسيار در حاشيه، راه‌ها و كرويدورهاي زيادي كه در منطقه وجود دارد اتفاقاتي از اين دست رخ و عملا بدون كمك و همكاري مردم حفاظت واقعي ميسر نمي‌شود.

بازگير در ادامه گفت: ما در سال گذشته 250 مورد تخلف شكار و صيد چه درمورد پرندگان و چه در مورد پستانداران داشتيم.

مديركل حفاظت محيط زيست لرستان گفت: همين گونه بزغاله وحشي كه الان قادر به نگهداري خودش در طبيعت نيست و حتما بايد با شير تغذيه شود متاسفانه آن شرايط زندگي در طبيعت را از دست مي‌دهند، در هر صورت ما تمام تلاش خود را انجام مي‌دهيم و اگر نشد يك موضوعي به نام سايت تكثير حيات وحش در دستور كار داريم تا در شرايط طبيعي بتوانند زندگي كنند و به دامان طبيعت برگردند.

 
 
فارس

۱۳۸۹ بهمن ۱, جمعه

بز عدنی" بوشهر از خطر انقراض نجات یافت


"بز عدنی" بوشهر از خطر انقراض نجات یافت

بوشهر - خبرگزاری مهر: معاون امور دام سازمان جهاد کشاورزی استان بوشهر گفت: با پرورش 650 بز از گونه عدنی در ایستگاه بز عدنی استان بوشهر، از انقراض این نسل جلوگیری شده است.

به گزارش خبرنگار مهر در بوشهر، حمیدرضا جهانبخش بعد از ظهر پنحشنبه در گفتگو با خبرنگاران اظهار داشت: در ایستگاه بز عدنی در دلوار بااصلاح نژاد و تکثیر این گونه برای جلوگیری از منقرض شدن نسل آن تلاش می شود.



وی افزود: این ایستگاه در زمینی به مساحت چهار هزار و 875 متر مربع فعالیت خود را از سال 83 آغاز کرده و احیای نژاد در حال انقراض بز عدنی، تولید و توزیع بز نر اصلاح شده بین دامداران و تولید اسپرم و جنین از فعالیتهای این ایستگاه است.



معاون امور دام سازمان جهاد کشاورزی استان بوشهر با بیان اینکه از یک میلیون و 200 هزار راس بز استان دو هزار راس از گونه عدنی است، اضافه کرد: قدرت سازگاری بالا با شرایط نامساعد طبیعی، استفاده از علوفه با کیفیت پایین، نیاز کم به تجهیزات، دو قلوزایی از ویژگیهای منحصر به فرد این نوع بز است که پرورش این گونه در حاشیه جنوبی خلیج فارس مقرون به صرفه است.



جهانبخش درخصوص ویژگیهای بز عدنی گفت: این گونه دو تا سه بار در سال زایش دارد و میانگین تولید شیر آن یک لیتر در روز است و طول مدت شیر دهی آن نیز چهار ماه است .



بز عدنی جثه ای کوچک و ظریف و کم مو دارد با چشمانی شفاف و یک نوار رنگی که از گردن تا انتهای بدن کشیده شده است. این گونه به رنگهای قرمز متمایل به حنایی و سفید یکدست یافت می شود.



۱۳۸۹ دی ۲۷, دوشنبه

5 قلو زايي بزها محقق شد

با اجرای طرح علمی و همزمان‌سازی فحلی دام‌های سبک، پنج قلوزایی بزها در یکی از روستاهای شهر تبریز محقق شد.


تلفیق علم و دانش با عمل و تعهد خالصانه با حضور کارشناسان توانا و صاحب نظر در رشته‌های مختلف دامداری در سازمان جهادکشاورزی استان معنا یافته و با به دنیا آمدن بزغاله‌های پنج قلو با همزمان سازی فحلی در پروزه دام سبک روستایی شکل عملی به خود گرفت.

در طرح همزمان سازی فحلی دام سبک در استان آذربایجان شرقی، محمدرضا امیرمیدانی کارشناس مجری طرح ساماندهی دام روستای «مایان‌سفلی» با همکاری پورسیف یکی از دامداران این روستا میزان راندمان چند قلوزایی بزها در کشور به پنج قلو ارتقا یافت.

امیر میدانی با اشاره به اینکه در این طرح علم و عمل دوباره تلفیق یافت گفت: با آغاز فصل تولید مثل دام سبک در نقاط مختلف استان، با جاگذاری سیدر به مدت 15 روز و برداشت آن در روز پانزدهم و تزریق هورمون pmsg ، عمل همزمان سازی دام سبک انجام گرفته و تمام دام‌های ماده آماده پذیرش دام نر مربوطه شدند.

وی با اشاره به اینکه در این عمل، میزان چند قلوزایی با عمل فلاشینگ که توسط رژیم غذایی خاصی که با همکاری دامدار انجام می‌پذیرد بالا می‌رود، افزود: بزهای به کار گرفته شده در این طرح تماماً بومی آذربایجان بوده و چهار تا از پنج بزغاله به دنیا آمده، ماده و یک بزغاله نیز نر به دنیا آمدند.

هم اینک طرح همزمان سازی فحلی دام‌های سبک روستایی استان در هفت شهرستان جلفا، هشترود، مرند، شبستر، هریس، تبریز و ملکان انجام گرفته و اصلاح نژاد دام سبک از دیگر اقدامات انجام شده در استان است.

منبع: خبرگزاری فارس









۱۳۸۹ دی ۱۴, سه‌شنبه

Sheep and Goats in Iran



Sheep and Goats in Iran

Written by Farhad Mirzaei


 
Iranian sheep and goats have the world’s sixth and fifth ranks for the quality of their meat and milk. Additionally, based on archeological findings dating back 6000 years, the hilly region of Sarab in Iran was the origin of the world’s wool-sheep. In a 2000 census, it was reported that sheep and goat populations reached to 54 and 27 million heads respectively (Table 1-5) accounting for a GDP equal to $7.6 billion. This potential composes 400,000 tons of meat, 820,000 tons of milk, 60,000 tons of wool, 8400 tons of goat fuzz and hair, 22 million skins and 188,000 tons of guts. At present, more than 1.6 million people are directly involved in sheep and goats breeding which plays a significant economic role in rural and nomadic livelihood. In fact, such flocks constitute an outstanding capital quite influential in their households. Averagely, 22.6% of sheep and goat populations are reared under nomadic and semi-nomadic systems and the remaining 77.4% are managed under composite (rural-farm) method. Every rural/nomad household keeps about 95 sheep and 65 goats. Traditional movement and shepherding are almost conventional countrywide. Animal-keepers are used to displace their flocks in between the provinces. Generally, rams are integral parts of the rural herds, while in nomadic system; they only stay 1.5 to 6 months with the herd. In 1991, there existed 47.7 million sheep and lambs which increased to 54 million by 2001 (8.2% growth), comprising of 26 pure breed and their hybrids (Table 1-5). This trend expresses an increase from 24.7 to 27 million heads of goat during the same period (3.2% growth) bearing 9 native breeds and their hybrids (enclosed maps numbers 6 and 7 indicate the sheep and goats distribution by regions in the country). Most Iranian sheep and goat breeds primarily impressed and developed by natural selection and adaptation to environmental condition, followed by impacts from various breeders. These breeds are traditionally named upon their breeding tribes or geographical origin. To date, Iranian sheep or goats are not racially registered but claimed as native stocks. Only a few percent of many identified breeds have undergone the National Breeding Plan (Ram performance test) which constitutes 2% of the total sheep and goat population. Nearly 65% of the available sheep are relatively pure whereas the remaining 35% are hybrid. Less than 14% of goats are genetically pure and 86% are categorized as either scrub and mixed or untitled. Many sheep breeds are multipurpose and used for meat, milk and wool production. Besides, three other pelt breeds exist in the country. More than 96.3% Iranian sheep are fat tail and the 4% semi-fat or tailed breeds. "Zel" is the sole tailed breed together with well-known semi-fat Taleshi and Dalagh (Atabai) breeds living in northern areas and Caspian shore (Table1-6). Different goat breeds are raised for their meat, milk and hairs. There are populous and famous breeds as "Raeini" and "Siahmouie", together with less populous ones as "Marghoz", "Najdi" and "Tali". Traditional, nomadic and semi-nomadic are the major operation systems so far identified. Normally, nomads and rural communities are used to implicate traditional system. Continued on page 3 Semi-intensive systems predominantly represent fattening and breeding of sheep and goats in farms, whereby in intensive system, sheep tend to be grown at agro-industries run by public holdings and large cooperatives. In nomadic and semi-nomadic breeding systems, various animal species i.e. horses, mules and sometimes camels are kept together with sheep and goats mainly for transportation purpose. Moreover, the system composes of some poultry i.e. hens, cocks, geese, ducks and turkey, living with sheep and goats as the main flocks near the black tents. At the rural level, in addition to sheep and goats, cattle and poultry farming and in places, buffalo and camels are also conventional. In industrial and semi-industrial systems, raising any species (goats and sheep) is specially conducted for their meat. These systems practically enjoy rather productive and Continued on page 3 heavy breeds for raising intention (Table 1-7). In triple system, raising sheep and goat shall thoroughly comprise of locally adapted breeds. There exist some genetic disturbances at border strips, for instance Pakistani goats along the Iranian south-eastern border are very similar to Bital and Tary breeds. Given the diversified climates, ranges, traditional rearing systems, and socio-economic status of the animal-keepers, there are particular importance and opportunities for locally adapted breeds. Also worth noting are a few foreign breeds, e.g. Sanan goat, Merino sheep, and Suffolk were recently imported for research and training centers, came up with new hybrids which however were not fully developed for some reasons. Sheep and goat husbandries are predominantly run by private ownership. Cooperative units constitute smaller portions and minor industrial sheep-breeding farms enjoy public ownership. Generally, sheep and goat herds include 100 to 150 productive animals and albeit, other quantities are more or less traced. Nowadays, sheep breeding systems is mostly self-sufficient followed by negligible imported drugs for veterinary purposes. So, any fluctuations in imported medicines, cannot affect them significantly. Flocks reared in industrial systems are relatively less vulnerable to dryness, social issues, access to capital and labor force, but rather sensitive to diseases and exchange fluctuations. In semi-intensive and extensive systems either rural, nomadic or semi-nomadic, greatest impact originates from dryness, social changes and access to capital. Presently, social changes and demand for more welfare may create serious threats to rural and nomadic rearing systems, and if not appropriately addressed, the production shall experience a drastic loss. In view to remarkable population rise at the rural level, scarcity of the resources, socio-economic problems, and basic changes in consumption patterns, there expects a fundamental inclination of traditional and subsistent sheep and goat production towards intensive and semi-intensive systems. This scenario entails a rapid switch-over to adapted breeds upon indigenous stocks which may lead to elimination of some low-yield breeds from production cycle. Therefore, significant tasks have to be foreseen for sustainable development and genetic resources protection, relying on the state of the art Continued on page 4 technology and know-how through grasping workable mechanisms for action. In a preferred order, meat, milk, wool, quail, skin, hair, mohair, edible and inedible additives form the most important sheep and goats products. To date, economy of scale assumes as the highest feature in sheep breeding operation (Table 1-8). Meat production deserves the first priority in all regions, but sometimes, its position could be occupied by milk and fibers. Noteworthy that there is no significant role played by exotic animals in sheep and goat breeding in Iran. Meat and milk are totally consumed in domestic markets, and the sheep wool is employed in carpet weaving industry but the quails are exported to foreign markets. Goat hairs are partially exported while its mohair used for knitting traditional cloths. Sheep skins are greatly exported as pickles, whereas goat skins used as leather for local purposes. All guts have domestic consumption but intestines are exported after treatment. Manures are normally applied as fertilizers or sometimes as fuel by rural households. Over the past decades, no significant change was experienced in relative production shares of sheep or goats at national scale. Hopefully, introduction of enabling systems in future, may lead to deserve higher shares for the afore-mentioned outputs. Unless a reliable condition created for optimum utilization of native genetic resources, all the foregoing yields and in particular, the animal protein provision would expose serious risks in future. In the last decade, traditional pastorals were decreasing mainly owing to socio-economic impacts and government policies. For instance, reduce the pastures and range area, destruction of pastures, pasture and livestock equilibrium plan, withdrawal of livestock from forest and range areas, tendency to migration, urbanization, and greater welfare have contributed in giving up nomadic and semi-nomadic pastoralism. The same adventure runs in public-owned industrial systems explicitly for poor policies formulated on entrusting such holdings to private or cooperative entities. Therefore, due to prevailing climatic, socio-economic and environmental conditions plus government consideration, there are promising chances for development of semi-industrial system compared to traditional and industrial ones. It is expected to compensate the missing shares by implicating suitable change in semi-industrial mode which however, entails serious considerations by policy-makers and professionals at the national level. Over the past decades, outstanding diversification was enforced in milk and dairy products mainly by importing the state of the art of technology in processing and packaging fields. Meat and skin also enjoyed diversified outcomes. In general, tangible progressions are now realized in recording techniques, genetic breeding, technical supports and processing industries (slaughter-houses, dairy plants, etc). Such steps have either supported producer and production, or improved quality and quantity of the products, which rationalizes further inputs for an integrated patronage.







http://www.iga-goatworld.org/Sheep-and-Goats-in-Iran_a123.html منبع
http://bozdam.blogspot.com/: